Kościół parafialny w Burzeninie położony jest w południowej części wsi, na zachodniej krawędzi doliny Warty. Tutejsza parafia ustanowiona została prawdopodobnie na przełomie XII i XIII w. i poświadczona jest w źródłach pisanych z 1387 r. Do 1918 r. należała do archidiecezji gnieźnieńskiej, następnie do diecezji włocławskiej, obecnie natomiast znajduje się na obszarze nowo utworzonej diecezji kaliskiej. Pierwotna świątynia parafialna, najprawdopodobniej drewniana, była pod wezwaniem św. Krzyża i św. Katarzyny. Obecny kościół zbudowano w 1642 r. z fundacji Stanisława Pstrokońskiego, biskupa chełmińskiego i konsekrowano pod wezwaniem św. Wojciecha, św. Stanisława, św. Ignacego, św. Franciszka, św. Barbary, św. Katarzyny, św. Rozalii, św. Teresy i św. Anny. W aktach wizytacyjnych występuje najczęściej jako kościół p.w. św. Wojciecha i Stanisława w zmiennej kolejności.

Kościół ten jest budowlą trój nawową z wieżą od strony zachodniej. Cechuje go zwarta bryła o przysadzistych proporcjach. Nad prostokątnymi drzwiami portalowymi wejścia głównego znajduje się tympanon z literami IHS, nad nim natomiast umieszczono napis R 1642 P. Wnętrze utrzymane jest w tonie barokowym i neobarokowym. Spotyka się również ornamentykę o charakterze nawiązującym do antyku. Ściany, obustronnie tynkowane, pokrywają malowidła. Do kruchty prowadzi kratownica o układzie romboidalnym, zdobiona motywami lilijek.

W wyposażeniu znajdują się m. in.:

• 4 ołtarze architektoniczne ( główny, w kaplicy oraz dwa w nawach bocznych );
• barokowa krata kuta o motywach wici roślinnych w wejściu;
• 7 tablic epitafijnych z XIX i początku XX w. w nawie głównej oraz w kaplicy południowej.

Tablicę epitafijną z inskrypcją łacińską, poświęconą Maciejowi z Burzenina Pstrokońskiemu, stolnikowi sieradzkiemu, znajdujemy także nad drzwiami prowadzącymi z prezbiterium do zakrystii. W zachodnim przęśle nawy głównej umieszczony jest murowany chór muzyczny o obrysie trójkątnym. Od zachodu zamyka kościół czworoboczna wieża na planie zbliżonym do kwadratu. Nakrywa ją hełm z cebulastym zwieńczeniem, opatrzonym na szczycie krzyżem na kuli, przy którym umieszczono metalowy wiatrowskaz z wyobrażeniem św. Wojciecha. Przy kościele znajduje się cmentarz otoczony murowanym parkanem o charakterze obronnym.