Zespół parkowo-folwarczny zlokalizowany jest w terenie urozmaiconym krajobrazowo i składa się zasadniczo z trzech elementów: parku z kaplicą i oficyną, które stanowią pozostałości założenia pałacowego, jak również z dziedzińca gospodarczego folwarku i kolonii mieszkalnej. Pierwotnie całe założenie otoczone było murem ceglanym, a od strony parku płotem drewnianym. Z rozproszonej zabudowy gospodarczej zachował się jeden czworak.

Obiektem zabytkowym jest tu oficyna wchodząca w skład zabudowy zespołu przypałacowego, wzniesiona prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w. w stylu klasycystycznym i przerobiona następnie na spichlerz. Jest to budowla dwukondygnacyjna na planie prostokąta o zwartej bryle. Cechuje ją układ dwutraktowy. Wejście ujęte jest w kolumny, nad nim znajduje się tympanon. Pierwotnie miała ona przeznaczenie mieszkalne.

Pozostałością założenia pałacowego jest także kaplica parkowa, nie wpisana jednakże do rejestru zabytków. Sąsiaduje ona z dziedzińcem przypałacowym. Wzniesiona została przypuszczalnie około połowy XIX w., prawdopodobnie z funduszy właścicieli dóbr Niechmirowskich, w stylu neogotyckim.